Advertisements
Volharding
George stond voor Carol’s huis en klopte opnieuw op haar deur. Deze keer was hij echter vastbesloten om niet weg te gaan voordat hij antwoorden kreeg. Na een paar minuten hardnekkig kloppen, zwaaide de deur eindelijk open. Carol stond daar, haar uitdrukking streng, haar ogen vurig. “Waarom kun je me niet gewoon met rust laten, George?” snauwde ze. George was verrast, maar hield voet bij stuk.
Page 13 of 40