Advertisements
Een bescheiden achtergrond
Ze deden haar denken aan haar eigen neefjes. “Dus?” vroeg ze, terwijl haar blik op de langste jongen viel, die hun leider leek te zijn. De jongens aarzelden voordat een van hen begon te spreken. “We wonen een paar kilometer verderop, mevrouw,” zei de jongen. Zijn stem klonk zacht en landelijk. “Onze families hebben niet veel, en we doen het meestal met de baantjes die we kunnen vinden.”
Page 28 of 40